COCUK VE TELEVİZYON

     Bir iletişim aracı olan televizyonun önde gelen işlevleri arasında eğlendirici ve öğretici nitelikleri sayılabilir. Bunu yanında televizyon, bireylerin kendilerini tanıyabilmelerine, kişiliklerini geliştirebilmelerine ortam hazırlayan, zaman zaman onlara düşünme ve eleştirme fırsatı veren önemli bir aygıttır. Televizyon görsel ve işitsel duyulara yönelik etkili bir kitle iletişim aracı olması nedeniyle olumlu hizmetlerin yanı sıra, iyi değerlendirilmediği taktirde olumsuz sonuçlara da neden olmaktadır. Televizyon olumlu bir uyarım kaynağı olmasının yanında, aile içi ve dışı toplumsal etkileşimi en alt düzeye indirdiğinden, çocuğun sosyal gelişime olumsuz etkisi vardır.

     İlk çocukluk dönemlerinden itibaren çocuklar, kendilerine model olarak seçtikleri TV’deki dizi kahramanlarının özelliklerini, günlük yaşamlarına ve oyunlarına yansıtmaya başlarlar. Son yıllarda yapılan araştırmalarda film kahramanı, çeşitli davranışlarıyla çocuktaki saldırganlık dürtülerini harekete geçirebilir onu saldırgan yapabilir. Çünkü, çocukta dürtülerini frenleme yeteneği çok zayıftır. Çocuk için hazırlana televizyon dizisi, ondaki yardımseverlik, yurtseverlik ve insan severlik duygularını pekiştirmeli; farklı konularda düşünme fırsatı vererek, gerektiğinde sentez, yorum ve kıyaslama yapabilmesi olanak hazırlamalıdır.

     Çocuk yaşamın ilk yıllarında, “benmerkezci” düşünceye sahiptir. Başka bir deyişle, herkesin kendisi gibi düşündüğünü kabul eder. İşte, ilk çocukluk yıllarında, sözle eylemi bir tutan; masal gerçeği, hayalle olguyu birbirine karıştıran çocuğun, giderek hayalden gerçeğe ve mantıklı düşünceye doğru yönetilmesi gerekmektedir. Çocuk programları, bu özellikleri dikkate alarak gerçekleştirilmeli ve çocuğu bencilikten kurtarıp işbirliğine yöneltilmelidir.

     Farklı yöntemlerle gerçekleştirilen araştırmalar, şiddet eylemlerini görüntüleyen filmlerin izlenmesiyle bunu ardından gelen saldırganlık davranışı arasında yakın bir ilişki olduğunu kanıtlamaktadır. Yapılan araştırma bulgularına göre, çok televizyon izleyen çocuklar, az izleyenlere oranla ve şiddet içerikli filmleri izleyen çocuklar bu filmleri izlemeyenlere oranla daha fazla saldırgan davranışlarda bulunmaktadır. Sonuçlar, şiddet ve adam öldürme filmlerini izleyen çocukların okulda daha fazla saldırganlık eğilimi gösterdiklerini vurgulamaktadır.

     Kötü televizyon izleme alışkanlığını önlemek için anne babalar, zaman zaman televizyonu kapatabilmeli, müzik dinlemek ya da kitap okumak gibi farklı uğraşlarda bulunarak, çocuklarına örnek olabilmelidirler. Anne ve babalar, çocuklardaki saldırganlık tepkilerini harekete geçiren ya da onları aşırı uyaran ve toplumsal değer yargılarını değiştirmeye sebep olan filmleri izlemelerine engel olmalıdırlar. Bu gerçekleştirmediği taktirde, anne ve babaların programı çocukla birlikte izlemeleri, daha sonra program hakkında iyi kötü yanlarını dile getirmelidirler